আধূনিকতাৰ জখলা

তাঁহাতে ছোৱালী জনীক কম বয়ষতে স্কুলত দিলে, দুবছৰ হোৱাৰ আগতেই। ককাক আইতাকহঁতে আপত্তি অলপ কৰিছিল, মূখ ফূটাই নকলেও, অসন্তুস্তিটো জানিবলে দিছিলে। কিন্তু তাৰ মতে আজিৰ দিনত সেইটোহে ভাল উপায়। সিহঁত মহানগৰত থাকে, ফ্লেটত, ঘৰৰ দৰজাৰ বাহিৰ হলেই খেলিবলে লগ পাব, তেনে কথা নাই আৰু তেনে জেগাও নাই। যুগ সলনি হয়, মানুহৰ জীৱন ধাৰণৰ ৰূপ বদলে । তাঁহাতৰ মাকহঁতে কয়, তাই বেচেৰীৰ খেলাৰ ঠাই নায়, লগ নাই, মাক বাপেকৰ চাকৰিৰ আকাংশাৰ ফল তাই ভোগিছে.. কিন্তু সকলো অপেক্ষাকত। মাক বাপেক গাঁৱত ডাঙৰ হোৱা, সিহঁত চহৰত, জীয়েক মহানগৰত। শিক্ষাৰ সন্ধানত, জীবিকাৰ তাৰণাত বাপেকে গাঁৱ এৰিছিলে, এতিয়া সিহঁতে চহৰ। গতিকে জীৱনৰ গতি সলনি হৈছে, সুযোগ সুবিধাও সলনি হৈছে। আগৰ মুকলি মূৰীয়া বোকা মাটি এতিয়া স্কুলত গৈ-হে পায়, গতিকে তাইক স্কুললৈ পথিয়াব পৰাতো ভাল বুলিহে ভাবে সি। স্কুলত খেলা ধূলাৰ বহুত বস্তু, সন্মুখতে বননি এটুকুৰা, বালি এচকল, জূলনা আদিৰে আছে। তাই যদি ঘৰত থাকিলে হয়, তাই ইমান খেলাৰ বস্তু নাপায়, লাগে মাক বা বাপেকে চাকৰি নকৰি তাইৰ লগতে ঘৰতে থাকক। মানুহবোৰে ইচ ইচাই থকাতো সি অবুজনৰ লক্ষন বুলি ধৰি লয়.. লগৰ ল'ৰা ছোৱালীৰ লগত স্কুলত খেলক, মাটি বালি চুৱক, কিবা কিবি শিকক। বন্ধত গৈ ককাক আইতাকহঁতৰ মুকলি আকাশৰ তলত খেলিব, আকৌ উভতি আহিব মহানগৰলৈ। ছোৱালীয়ে কেচা মাটি দেখক বুলি সিহঁত কিমান পিচুৱাব, চহৰলৈ নে একেবাৰে গাঁৱলৈ। তাতকৈ মহানগৰত থাকি তাঁহাতে মহানগৰৰ আন সুবিধাবোৰ তাইক দিয়াহে কথা। আধূনিকতাক সাবতি লবই লাগিব, তাৰে মাজত থাকি তাই বৰ্তমানৰ ভাল খিনি লব আৰু বাপেক হিচাবে সি দিব লাগিব। এনেকৈয়েইটো মানুহ আধূনিকতাৰ জখলাত বগাই যায়...

অন্ধ

তাৰ চকু কেইটাই অলপ দিগদাৰ দি থাকে.. অলপ বুলি কলে ভূলেই হব.. তাকে লৈ ঘৰখনৰ চিন্তা..

চাকৰি সি কৰে, ভাল চাকৰি, চকুৰ অসুষটো নোহোৱাহলেটো আৰু চিন্তাই চাগে নহল হয়. একাগ্ৰতা থকা মানুহ, পঢ়াশুনা ঠিকে ঠাকে কৰিছে, কৰি উঠি চাকৰি কৰিচে, ঘৰৰ কথা মতে বিয়া পাতিছে, কোনো এটা বেয়া অভ্যাস নাই, একো নিচা পাতি নকৰে.. এতিয়া সি ভালকৈ নেদেখে, চাকৰি কেনেকৈ কৰিছে নাজানো.. চখ থকা ল'ৰা আছিল সি, চবি আঁকে, নাটক কৰে, গান গায়.. এতিয়া তাৰ কাৰণে পথিৱীখন বহু পৰিমানে অন্ধকাৰ, ফূৰিবলে যায়, কিন্তু কি দেখে বাৰু সি?

সমাজখনে পংগুত্বক সহজে লব নোৱাৰে, চকু বেয়া বুলিলে চাকৰি যাব পাৰে তাৰ, লোকে পুতৌ কৰিব, হাঁহিব.. গতিকে নিজৰ অক্ষমতাক ধাকিও ৰাখিব লাগে সি.. নহলে চাগে তাৰ জীৱন অলপ উজুৱেই হল হয়, এই অসূখটোক সি মুকলি মূৰীয়াকৈ চম্ভালিব পাৰিলে হয.. বয়স্ক বাপেক মাকৰ ভাল যত্ন ললে হয় সি, কিন্তু ভালে থকা হলে..

বুদ্ধদেৱে কৈছিল, মোক এনে এঘৰ মানুহ দেখুৱা যাৰ ঘৰত শোক নাই.. সৰুতে লগৰ কাৰোৰ কাৰোৰ ভাল কবা দেখি ভাবিছিলো, তাহাঁতৰহে ভাল বুলি, আজি মই জানো, একাষাৰে নিজৰ ভাল বুলি কবলৈ হলে মানুহ আত্মসন্তুস্ত হব লাগিব.. বহিৰ্দষ্টিত মানুহৰ ভাল বেয়া থাকেই, তাৰ ভাল ভাগটো বাচি লব পাৰিব লাগিব..

সাধাৰণ জীৱন যাপনত কোনো বীৰত্ব নাই.. তাৰ ভাগ্য ভাল, শাৰিৰীক ভাবেহে অক্ষম সি, মানসিক ভাবে নহয়.. শাৰিৰীক অক্ষমতাক জয় কৰি, সফলতাৰে সমাজলৈ অৱদান দি যাব পাৰিলেই, সি জীৱন যূজৰ প্ৰকত বিজযী হব।।

ৰত্নাকৰৰ বংশধৰ

মানুহজনে পইছা খাই.. মানে চৰকাৰী ধনৰ অপব্যৱহাৰকৰে। সমন্ধত তেখেত মোৰ নিকট সম্পকীয়। তেখেতে আমাক খুবেই মৰম কৰে, আমি তেখেতক সহজে উলাই-ও কৰিব নোৱাৰো, গতিকে এই বিষয়ে কাহানিও কথা নহয়, যদিও মই এই কথাতো বৰ পচন্দ নকৰো। চকু মুদি এই কথাতো নজনাৰ দৰে মই থাকো, মানুহ জনৰ লগত ভাল ব্যৱহাৰ কৰো, মিলি জুলি থাকো, বিহুৱে পাৰ্বনে সেৱা জনাও। বেয়া কথা, ইমান বোৰ বিষয়ত মই সমাজ খন ভাল হওক বুলি চিঞৰ বাখৰ কৰো, মানুহক গালি গালাজ কৰো, নিজৰ মানুহ বুলি চুপ চাপ থাকো.. তেখেত সদ্যহতে যথেষ্ঠ উচ্চখাপৰ বিষয়া, ৰাজ্য খনত তেখেতৰ বিভাগৰ কিবা গাফিলতি হলে তেখেতৰো ওপৰত চকু পৰিব..

অলপতে এটা কথা হ'ল.. তেখেতে মোক মাতি নি সুধিলে যে অলপ পইছা আছে তেখেতৰ ওচৰত আৰু সেইখিনি আমি ৰাখিব পাৰিম নেকি.. মানে কথাতো হ'ল, পইছাখিনি দুই নম্বৰী, গতিকে লুকুৱাই ৰাখিবলে আমাৰ সহায় লাগে. আৰু অলপ দিন পাছতেই তেখেতে অৱশৰ লব, গতিকেই হয়তো আগলৈও যাতে এতিয়াৰ দৰে আৰম্বৰেৰে থকাৰ যোগাৰ কৰিছে। কথাটো ইমান আচম্বিতে সুধিলে যে মই ততেই নাপালো.. ভবাই নাচিলো, এইবোৰ কথাত কেতিয়াবা সোমাব লাগিব বুলি। খকা মকাকৈ কলো, থিক আছে বুলি, পাছত ভাবি বৰ দিগদাৰ পাইছো এতিয়া.. লগতে বেয়া কাম কৰি ধৰা পৰাৰ ভয়তো আছেই..

কিন্তু বেয়া কাম কৰাত বাধা নিদি কৰোতাৰ লগত হলি গলি কৰাটোও সমানেই বেয়া কথা.. দস্যু ৰত্নাকৰৰ মাক বাপেকে, পুত্ৰ পৰিবাৰে পাপৰ ফল নোলোৱাতো কিমান সঠিক মই নাজানো, কিন্তু বেয়া কাম কৰা জনৰ লগত থাকি সেই ধনৰ সুবিধা লই, পাছত সেই পাপৰ ফল ভাগী নহও বুলি কলেইটো নহব.. পাপৰ ভাগী তুমি ইতিমধ্যে হলাই, যেতিয়াই তুমি সেই জনৰ পৰা উপহাৰ ললা, লগত থাকি ধন উৰালা..বঙালী গায়ক সুমন ছত্তোপাধ্যায়ে ঠিকেই গাইছিল 'আমিও ভন্দ অনেকেৰ মত, গান দিয়ে ধাকি জীৱনেৰ ক্ষত'...